20 września 2013

Śmiercionośne fale, Carrie Ryan



Od przeczytania przeze mnie pierwszej części trylogii Carrie Ryan minęło w zasadzie całkiem dużo czasu, bo nieco więcej niż rok, dlatego jestem ogromnie zaskoczona jak dobrze zapamiętałam wydarzenia z „Lasu Zębów i Rąk”. Krok po kroku potrafiłam odtworzyć je podczas czytania tej książki, dopasowując do konkretnych momentów i wspomnień Mary, dlatego myślę, że w doskonały sposób przemawia to za wartością pierwszego tomu, kiedy to czasami już po miesiącu w niektórych przypadkach jedynie mgliście potrafię przypomnieć sobie najważniejsze wydarzenia. „Śmiercionośne fale” nie tylko pobudziły moje wspomnienia, ale zagwarantowały także ogromną dawkę emocji i niezapomnianych wrażeń. 

Ponownie przenosimy się do mrocznego i brutalnego świata opanowanego przez Nieuświęconych. Główną bohaterką jest Gabrielle, która wraz z matką Mary - poznaną już w pierwszym tomie - mieszka w nadmorskim miasteczki nazwanym Vista. Pewnego dnia wraz z przyjaciółmi postanawia przekroczyć Barierę, co okazuje się być tragiczne w skutkach. Część jej przyjaciół ginie, pozostali zostają uwięzieni z zamiarem poddania ich surowej karze. Gabrielle dręczą wyrzuty sumienia, jednak pomimo strachu będzie musiała dokonać trudnych wyborów i podjąć decyzje, od których może zależeć jej życie. Dlatego też wyrusza do Lasu Zębów i Rąk aby dowiedzieć się kim naprawdę jest i poznać swoją przeszłość. 

Starałam się opisać tę książkę w sposób jak najbardziej ogólnikowy, ponieważ jedno słowo za dużo i mogłabym zdradzić wam bardzo istotny element fabuły, który mógłby okazać się niezłym spoilerem, a jestem pewna, że wielu z was jeszcze tej książki nie przeczytało. Równie niewiele mówiący i pozbawiony większych szczegółów opis na okładce może zagwarantować momenty największego zaskoczenia podczas czytania tej lektury, ponieważ mamy tak naprawdę słaby zarys tego co się wydarzy, na całą resztę detali nie jesteśmy przygotowani i nie mogę napisać, żebym miała coś przeciwko temu. Autorka przygotowała dla czytelników sporo zaskakujących momentów, dzięki którym nikt podczas czytania tej książki nie powinien się nudzić. 

Pomimo tego że chwil zaskoczenia jest sporo to z akcją bywa różnie. Już na samym początku wydarzenia uderzają wręcz w czytelnika, akcja rozpoczyna się od pierwszych stron, a autorka nie traci czasu na niepotrzebne wprowadzenie, dzięki czemu już pierwsze kartki sprawiają, że bez problemu można wgryźć się w tę historię. Niestety w pewnym momencie akcja trochę zamiera i do połowy toczy się raczej powolnym torem, wówczas więcej jest przemyśleń bohaterki, jej odczuć i tego, co kłębi się na dnie jej serca i umysłu niż prawdziwej, zachwycającej akcji. Na szczęście tak jest tylko do połowy książki, później akcja przybiera tempa i wydarzenia toczą się znacznie szybciej, w zachwycający sposób. 

Ponownie zanurzenie się w tym mrocznym, przerażającym i nieco depresyjnym świecie było fantastycznym doświadczeniem, które zapewniło mi kilka godzin zapierającej dech w piersiach rozrywki. Kolejny raz miałam okazję posmakować fantastycznego, plastycznego języka autorki, która maluje nim obrazy niczym najwybitniejszy malarz pędzlem na płótnie i mam wrażenie, jakby nie sprawiało jej to żadnego wysiłku. Opisy miejsc czy obiektów nie są przecież długie, a ja i tak miałam wrażenie, jakby Carrie Ryan przedstawiła mi określone miejsce czy rzecz pod każdym kątem i w każdy możliwy sposób.

Nie pochłonął mnie za to wątek miłosny, być może dlatego, że nie potrafiłam zżyć się z bohaterami aż tak bardzo jak miało to miejsce podczas czytania poprzedniej części. Zapewne wiąże się to z tym, że od samego początku do końca czytania tej lektury pozostawałam pod wpływem wydarzeń z „Lasu Zębów i Rąk”, chociaż zapewne tak naprawdę nigdy się od nich nie uwolniłam. Zamiast skupić się na obecnie czytanych przeze mnie fragmentach, ja na nowo wspominałam sytuacje z pierwszego tomu, po raz kolejny również przeżywałam odejście ukochanych bohaterów i najbardziej bolesne momenty. Dlatego też niewątpliwym faktem jest, że w porównaniu z „Śmiercionośnymi falami” to właśnie „Las Zębów i Rąk” bardziej mną wstrząsnął.

Druga część tej trylogii spodobała mi się naprawdę bardzo mocno i gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę kontynuację, jak i po poprzedni tom. Są to zdecydowanie jedne z lepszych antyutopii jakie miałam w swoich rękach. Pełne brutalności, ale także nadziei oraz istoty przyjaźni i miłości. Z całą pewnością przeczytanie tych książek nie jest czasem straconym, zagwarantować może jedynie w bardzo przyjemny sposób spędzone chwile. 

Ocena: 8/10 

34 komentarze:

  1. Muszę sięgnąć po pierwszą część!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Koniecznie! Trzymam kciuki, żebyś ją dorwała. :)

      Usuń
  2. Faktycznie jeżeli po takim czasie pamięta się o książce to świadczy o jakości i z chęcią sięgnę do tej trylogii :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie, a przy większości książek niestety - jak już napisałam w recenzji - nawet po miesiącu bardzo słabo pamiętam te najważniejsze wydarzenia lub mniej więcej kojarzę jedynie co tam się działo.

      Usuń
  3. Strasznie chcę przeczytać 1 tom, ale nie mg go nigdzie dorwać, a jak już jest to zazwyczaj nie mam kasy, albo karty w jakiejś bibliotece :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieję, że los zacznie Ci w końcu sprzyjać. :D Może trafi się wreszcie jakaś ciekawa promocja? :)

      Usuń
  4. Jedna z serii, która wzbudza tylko różnych emocji :) Tom 1 i 2 tak od siebie różne, ale i tak wciągają w swoją fabułę. Dobrze, że wydawnictwo przypomniało sobie o tej serii i wkrótce tom 3 ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja się cieszę, że wydawnictwo postanowiło doprowadzić do końca tę trylogię, bo niestety coraz częściej jest tak, że serie są porzucane. ;/

      Usuń
  5. Chyba tym razem nie dla mnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może kolejna zrecenzowana przeze mnie książka wpadnie Ci w oko. ;)

      Usuń
  6. Odpowiedzi
    1. Pierwszy tom jest nieco lepszy, ale i tak polecam przeczytanie tych dwóch części. :)

      Usuń
  7. Czytałam :) Obecnie wyczekuję ostatniej części trylogii :)

    Recenzja dodana do wyzwania "Czytam Fantastykę"
    serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja również, z niecierpliwością czekam na zakończenie. :)

      Usuń
  8. Mam tę książkę u siebie na półce, ale tak się jakoś złożyło, że już drugi rok leży nietknięta. Za dużo uzbierało się innych nowości, więc starsze egzemplarze leżą i zbierają kurz.
    Żałuje jedynie, że w przypadku ,,Śmiercionośnych fal'' nie pochłonął cię wątek miłosny. Kurcze a tak liczyłam na to, że będzie niezwykle emocjonujący. No cóż mam tylko nadzieję, że mimo to ogólnie cała książka przypadnie mi jednak do gustu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No niestety wątek miłosny nie jest zachwycający, ten w pierwszej części był znacznie bardziej interesujący, ale nie trać nadziei, może Tobie się spodoba. :)

      Usuń
  9. Chetnie przeczytam obie częśc choć nie przepadam za seriami,a le do tej mnie ciągnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To tylko trylogia, więc raz dwa się przeczyta. :)

      Usuń
  10. O. Widzę, że coś dla mnie :3

    OdpowiedzUsuń
  11. Od dawna mam ochotę na tę serię. Muszę w końcu ją przeczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Spodobała mi się okładka tej książki :) Twoja recenzja nie zdradza za wiele, ale to dobrze - będziemy mogli sami przeżywać emocje i sytuacje opisane w książce. Napisałaś za to wystarczająco dużo, aby mnie zachęcić do sięgnięcia po tą książkę. A właściwie jej pierwszy tom, bo jednak trzeba zacząć w odpowiedniej kolejności :) Co prawda na razie mam kilka książek u siebie, a w najbliższej przyszłości planuję zakupy innych - to dodaję tą serię do "must have" :)

    Pozdrawiam i zapraszam do siebie :)
    www.licencja-na-czytanie.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że zachęciłam Cię do tej książki, mam nadzieję, że obie części przypadną Ci do gustu. :)

      Usuń
  13. Nie jestem pewna, ale chyba gdzieś czytałam już recenzję ;) Twoja opinia bardzo mnie skusiła ;d

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo możliwe, z łatwością można znaleźć recenzje tej książki. :)

      Usuń
  14. Pierwszy tom był lepszy. Drugi był już strasznie przewidywalny :) Niemniej bardzo lubię!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieję, że 3 tom będzie znacznie lepszy od 2, a nawet od 1, chciałabym, żeby zakończenie tej trylogii wbiło mnie w fotel. :)

      Usuń
  15. Jak dla mnie to książka utrzymała średni poziom swojej poprzedniczki. Chociaż początek naprawdę rokował lepiej. Szkoda, że później wszystko się popsuło z powodu irytującej głównej bohaterki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bohaterka chwilami faktycznie troszkę denerwowała, być może poprzez fakt, że często powtarzały się jej myśli i kilka razy czytało się to samo. :)

      Usuń
  16. Lubię, kiedy już od początku jest jakaś akcja. Na pierwszy tom nadal poluję :)
    Widzę, że teraz czytasz Maximum Ride. Jestem ciekawa Twojej opinii :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Poluj uparcie, jak właśnie ja polowałam na Maximum Ride, może się opłacić. :)

      Usuń
  17. Ta seria jest wyjątkowa to fakt ;)

    OdpowiedzUsuń
  18. Chętnie sięgnę :) Piękna okładka. Doskonale prezentowałaby się na półce
    Pierwszego tomu nie czytałam, muszę nadrobić

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy opublikowany komentarz, opinia czytelników mojego bloga naprawdę wiele dla mnie znaczy i gorąco motywuje do dalszego pisania.

Copyright © 2016 Złodziejka Książek , Blogger